Yanlış Algı Oluşturmak Zarar Verir

Bir konuyu veya herhangi bir şeyi tavsif ederken, tanıtmaya çalışırken, ölçülü olmalıyız. Sevdiklerimizi abartılı övmekten ve sevmediklerimizin meziyetlerini örtmekten kaçınmalıyız. Bir şeyi olduğu gibi tavsif etmek, gerçek yönleri ile tanımak ve tanıtmak erdemlik ve hakperestlik olsa gerek. Bu hem kul hakkına ve hem de her şeyin sahibi olan Allah’ın ihsanına, meşietine saygı duymak anlamına gelir.

“Hangi şeyi vasfetsen olduğu gibi vasfet. Medhin mübalağası bence zemm-i zımnîdir. İhsan-ı İlahîden fazla ihsan, ihsan değildir…” (1) Uzun boylu ve kilolu birine küçük beden, ufak-tefek , kısa boylu birine de büyük beden elbise giydirme komikliğine düşmüş oluruz.

Siyasi ve ideolojik getiri sağlamak amacıyla, ülkede yapılan güzel hizmetleri görmemek veya yanlış bilgiler ile bir siyasi parti liderinin “yirmi yıl öncesinden daha kötü bir durumdayız”, diye ajitasyon yaparak karamsar tablolar çizmek, yanlış algılar oluşturmaya çalışmak kimselere fayda sağlamaz. Yirmi yıl önce bu ülkede yol yoktu, hastane yoktu ve hastanelerde hastalar rehin alınıyordu. Okul yoktu, altmış-yetmiş kişilik sınıflarda ders yapılıyordu. Taşımalı eğitim yoktu, çocuklar mağdur ve mahrumdu. Binalar ısıtılamıyor, soğuktan ders yapılamıyordu. Bir öğretmen olarak bunları yaşayan biriyim.

Buna benzer söylemler toplum üzerinde ve özellikle hayatın baharında olan gençlerde kaygı ve endişe oluşturur ve gençleri ümitsizliğe ve yanlışa sürükler. Kur’an, karamsarlığı ve ümitsizliği yasaklıyor ve ümitli olmayı tavsiye ediyor. İnsanlar da ümitle yaşar. Peygamberimizin (asm) insanlığa en büyük müjdesi; ümitle, gayretle iki cihan saadetine çalışma emridir. Ebedi hayata olan inanç, insana çalışma azmi ve şevki verir. Bu inanç, gaye ve amaçtan yoksun olanlar geleceğe asla ümitle bakamaz. Ümidini yitiren, hayata küser ve yanlışa yönelir ve kötü tıynetli hayvanlar gibi zararlı hale gelir.

“Akreplerin, tehlikeden çıkış yolu bulamayıp ümitsizliğe düştüğünde intihara teşebbüs ettiğini” biliriz. Öğretmenlik yıllarımda tarlada bulduğumuz bir akrebi “deney” maksadı ile bir naylon parçasına sararak köye getirdik. Daire şeklinde yere kül serdik ve üzerine gazyağı dökerek ateş yaktık. Bu dairenin içine bıraktığımız akrep üç-beş kez ileri ve geri giderek çıkış yolu aradı. Yol bulamayınca kendi kedini zehirleyerek intihar ettiğini canlı müşahede ettik.

Siyasi ve ideolojik menfaat temin etmek adına mevcudu kötüleme ve karamsar hava oluşturmaya çalışmak, bu ülkeye ve millete büyük kötülük olur. Ümitsizliğe kapılan gençlerde, zorluklarla mücadele etmesi yerine akrep misali intihara, yanlışa yönelme meyli oluşur. Batı ülkelerinde bu yaşanıyor. Millete, özellikle gençlere çalışma azmi, engelleri, zorlukları aşabilme düşüncesi kazandırılmalıdır. Vesselâm!..

1-Sözler- Bediüzzaman Said Nursi